Ιουνίου 26, 2006

Μια άχρηστη πληροφορία

Σε ένα ράφι βιβλιοθήκης πλάτους 80 εκατοστών μπορούν να χωρέσουν 33 βιβλίαράκια Bell. Πώς είναι δυνατό να έχω 33 βιβλιαράκια Bell? Μεγάλη ιστορία.

Ιουνίου 16, 2006

Στο Ράφι Deux

Μα να! Μία από τις τρεις βιβλιοθήκες συναρμολογήθηκε αναπάντεχα εύκολα. Οι βίδες βιδώθηκαν, η πλάτη γλίστρησε στη θέση της, 17 από τις 18 πρόκες μπήκαν σωστά εκεί που έπρεπε, και τώρα μένει να μπουν τα ράφια. Αλλά πρώτα, πρέπει να τη σηκώσω όρθια και να τη βάλω στον τοίχο. Κι εδώ προκύπτουν νέα διλήμματα.
Θα την καρφώσω στον τοίχο;
Αν ναι, πώς θα τη μετακινώ αν αλλάξω γνώμη;
Αν όχι, μήπως κινδυνεύω να μου πέσει στο πάτωμα και σπάσει τα πλακάκια και σηκώσει το σύμπαν στο πόδι απ' το θόρυβο και μου χαλάσει τα βιβλία;
Η εγκατάσταση σε ένα σπίτι είναι μια αλληλουχία από αποφάσεις που θα ήθελα να μη χρειάζεται να πάρω.
Γι' αυτό, όταν θα γίνω πλούσιος, θα πάω να μείνω μόνιμα σε σουίτα ξενοδοχείου, σα το Νίκο Μαστοράκη.
Εντάξει, μετανιώνω.

Ιουνίου 14, 2006

Στο Ράφι

Ξαπλωμένες σαν μακρουλά παραλληλόγραμμα πτώματα, στο πάτωμα του σαλονιού μου, τρεις βιβλιοθήκες.
Περιμένουν τη συναρμολόγηση, υπομονετικά.
Χτες έβαλα τις πρώτες έξι βίδες, περιμένωντας να αρχίσει η Βραζιλία. Οι εισαγωγικές μαλακίες του Βερνίκου που ακούγονταν αναπόφευκτα στο background, με έκαναν να θέλω να χώσω μια βίδα στο μάτι μου. Αλλά δεν το έκανα. Μετά δεν θα έφταναν για τη βιβλιοθήκη.
Οι βιβλιοθήκες, τρεις τον αριθμό, θα συναρμολογηθούν εν καιρώ. Το θέμα είναι: Πώς θα βάλω τα βιβλία; Θα χωρέσουν, υπολογίζω μπακαλίστικα, γύρω στα 450 -ένα ικανό μέρος της συλλογής μου. Πώς θα τα ταξινομήσω; Αν τα βάλω αλφαβητικά κατά συγγραφέα, για παράδειγμα, και μετά έρθουν καινούρια, που θα τα βάλω τα καινούρια; Πανικόβλητος έψαξα για μια λύση εδώ, απελπίστηκα, και αποδέχτηκα πως, όταν έρθει η ώρα, θα τα βάλω τουρλού τουρλού, ή τα κόκκινα χωριστά από τα πράσινα, ας πούμε, ή τα hardcover από δω, τα paperback από κει, όπως να 'ναι.
Θέλω να χώσω μια βίδα στο μάτι μου.

Ιουνίου 08, 2006

Τα σπίτια του μίσους




Όταν ανοίγεις σπίτι και προσπαθείς να το γεμίσεις, διαπιστώνεις ότι ξαφνικά έχεις αρχίσει να βλέπεις εντελώς διαφορετικά ταινίες, σειρές και διαφημίσεις. Ξαφνικά το ντεκόρ σαν να έρχεται στο προσκήνιο, και αντί να χαζεύεις τους πρωταγωνιστές και να ακούς τι λένε, προσέχεις τον καναπέ στον οποίο κάθονται, το φωτιστικό πίσω απ' το κρεβάτι, την πρωτότυπη βιβλιοθήκη στον τοίχο. Κάθε ταινία γίνεται έκθεση διακοσμητικών ιδεών, και καταλήγεις να βγαίνεις απ' το σινεμά τσατισμένος που δεν έχεις κι εσύ τόσο ωραίο σπίτι. Ζήλεψα με πόνο το σπίτι του Βενσάν Κασέλ στο Ocean's Twelve, και πιο πρόσφατα το σπίτι του πως-τον-λένε στο Match Point του Γούντι Άλλεν, εκείνο το διαμέρισμα με την απίθανη θέα στον Τάμεση. Όλοι ξέρουμε ότι το πρώτο βρίσκεται στη λίμνη του Κόμο και δεν πρόκειται ποτέ να το δω ούτε απ' έξω, αλλά όπως διαπίστωσα το δεύτερο το έχω ήδη δει απ' έξω, βρίσκεται στο Λονδίνο, στο κτίριο Parliament View, και οι πλουσιότεροι από εσάς μπορείτε να νοικιάσετε σήμερα ένα δυαράκι εκεί, με την τρομερή του θέα, μόνο 1000 λίρες το μήνα.

Ιουνίου 07, 2006

Η παγίδα της Χρωμοπαγίδας




Όταν ανοίγεις ένα καινούριο νοικοκυριό, μαθαίνεις αρκετά νέα πράγματα για την κοινωνία, την αγορά και τον κόσμο. Αρκεί μια βόλτα στο σούπερ μάρκετ. Η Χρωμοπαγίδα είναι ένα προϊόν που υποτίθεται ότι "κλέβει" το χρώμα από τα ρούχα που ξεβάφουν στο πλυντήριο, και έτσι δεν βάφονται τα άλλα ρούχα που έχεις μέσα στην πλύση. Είναι 12 χαρτάκια που κοστίζουν 2,75 ευρώ.

Πρόκειται για το πιο σατανικό προϊόν στην ιστορία του καπιταλισμού.

Υπόσχεται ότι κάνει κάτι το οποίο, αν πετύχει, δεν πρόκειται να δεις κανένα αποτέλεσμα. Υπόσχεται ότι δεν θα γίνει τίποτα. Το βάζεις στην πλύση, κι αν τα ρούχα βγουν το ίδιο χρώμα με το οποίο μπήκαν, ίσως να φταίει η τύχη (πόσες φορές δεν έχετε πλύνει πορτοκαλιές πετσέτες με άσπρες κάλτσες και δεν έγινε τίποτα;), αλλά ίσως και η Χρωμοπαγίδα, που υποτίθεται ότι δούλεψε. Πράγματι, το χαρτάκι μετά την πλύση έχει το χρώμα του ρούχου που υποτίθεται ότι ξεβάφει. Γιατί όμως η βαφή μαζεύεται αποκλειστικά στο χαρτάκι; Μήπως ούτως η άλλως δεν θα έβαφε ούτε τις κάλτσες; Υποπτεύομαι ότι η Χρωμοπαγίδα είναι 12 απλά χαρτάκια που κοστίζουν 15 λεπτά και ο πανούργος έμπορας τα πουλάει υποσχόμενος ότι δεν θα κάνουν τίποτα. Αν το χρησιμοποιήσεις και σου ξεβάψουν τα ρούχα, έχεις χάσει 2,75. Αν δεν σου ξεβάψουν, τελείωσε, είσαι σκλάβος της παγίδας που δεν πιάνει μόνο το χρώμα -πιάνει και τους μαλάκες.